Paano ba mangarap ang isang batang sa kalye lang nagmula
Paano humanap ng ngiti sa mundong puno ng pangungutya at pandidiri
Buhay na kahit sinong tao'y di papangaraping madama
Ang matulog sa karton na tulay lamang ang bubong at
Kumain ng panis na sayo'y lalason
Pano ba malagpasan ang ang pagsubok na higit pa sa kamatayan ang parusa
Kailangan kaya mabibigyan ng pantay na opurtunidad ang mga taong katulad nila
Mga batang ang hangad lamang ay makakain ng walang halong dumi ,masisilungan upang hindi ginawin sa gabi
Mga paslit na sahalip ay kumain lamang at maglaro
Subalit kailangang magbanat ng buto't
Mamulot ng basura para sa kakarampot na barya
At minsan pa'y mangunguha ng pag aari ng iba
Masisisi mo ba ang taong maging marahas dahil sa mundong humubog sa kanila
Masisisi mo ba ang buhay na kinalakhan nila
Oh uunawain nalang dahil hindi ka nabibilang sa kanila.
-Arlene. (Photo credits to Ms. Catherine Joy Banta)
No comments:
Post a Comment